Ans de Kerstgans krijgt een prijs die haar bijna fataal wordt, maar de vrienden om haar heen redden haar van een droevig noodlot. Totty het kabelfje (een kruising tussen een kabouter en een elfje) is klein maar dapper en weet op slimme wijze Ans de Kerstgans te bevrijden. De Kerstman verliest zijn geheugen na een spectaculaire val, maar ook hier is het de goedheid van de mensen en dieren die er voor zorgt dat het verhaal een gelukkig einde kent.

Een sprookje dat dicht bij de werkelijkheid staat. Dat ons uitnodigt om vriendschap te voelen en te beleven. Te beseffen dat de vrienden om je heen belangrijk zijn. Dat je soms iets over moet hebben voor een ander en dat je daar rijker en gelukkiger van wordt. Ans de Kerstgans is vertederend mooi getekend. Met aandacht voor de kleinste details wordt de lezer door de tekeningen het verhaal ingezogen. Een verhaal helemaal op rijm, dat door de tekeningen gaat leven alsof je er zelf bij bent. Je voelt de koude sneeuwvlokken bijna, je koestert je aan de warmte van het haardvuur en je proeft de smaak van appeltaart op de tong.